به گزارش رسیده به یزدفردا: در شب وفات کریمه اهل بیت حضرت معصومه سلام الله علیها جمعی از نوحه خوانان و مداحان یزدی با همت آیت الله حاج سید محمد کاظم مدرسی  و با مدیریت مسؤول محترم بسیج مداحان آقای محبی ،آسایش مدیر صدا و سیمای استان یزدبه دیدار  سه تن از مراجع معظم تقلید حضرات آیات جوادی آملی و نوری همدانی و حاج سید عباس مدرسی حفظهم الله رفتند.

در این دیدارها که در فضای صمیمی و معنوی و با ارائه بخشی از نوحه خوانی ها و سینه زنی های مردم یزد در محرم 1436 بود؛ آیت الله مدرسی بیان داشت:

هیئت های عزاداری یزد درای ویژگی های است که از جمله آن ها:

1-     حضور فعال، منظم، منسجم و بدون حاشیه و متن

2-     محتوای خوب حماسی و ارزشمند بسیاری از نوحه ها

3-     استفاده از مداحان و مرثیه سرایان بومی

4-     فداکاری و ایثار و احترام متقابل به ویژه به بزرگان و سادات

5-     دوستی یکدست و هم آهنگی در سینه زنی و نوحه خوانی

6-     برگزاری عمومی نماز ظهر تاسوعا و عاشورا

7-     عدم استفاده از نمادهای بی معنا و بی مفهوم

8-     عدم استفاده از آلات موسیقی

9-     ابداع سبک های جدید و جذاب همراه با عزاداری سنتی

10-  جذب حداکثری جوانان و افراد محلی

11-  هماهنگی با ارزش های انقلاب و اعلام تداوم راه امام و شهیدان

آیت الله مدرسی در ادامه افزود: این همت ها متشکل از نوحه خوان، سینه زن، مدیریت و شعر و ملودی است.

ایشان افزودند: اینان با جدیت فراوان و تمرین های مکرر گاهی 9 قسمت شعر را از حفظ نموده و با زدن 33 ضربه به سینه خود، نسبت به سالار شهیدان ادای احترام می کنند.

حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله در این دیدار با عرض تسلیت وفات حضرت معصومه سلام الله علیها و خیر مقدم به مادحان و عزاداران حسینی، آن ها را دعا کردند که ان شاء الله مشکور حضرت ولی عصر عج الله تعال فرجه الشریف باشند؛

معظم له در این دیدار چند نکته را یادآوری کردند که سهم تعیین کننده ای دارد که انقلاب ما مدیون آن است.

ما به این پرچم جمهوری اسلامی احترام می گذاریم و برای حفظ آن تا مرز شهادت دفاع می کنیم؛ لکن این مقدمه بحث است: اصل بحث این ات که ان پرچم سه رنگ نه عرضه دارد که خودش را حفظ کند؛ و نه عرضه دارد که ما را حفظ کند؛ این پرچم برای همه ی ما عزیز است؛ اما می دانیم این پرچم عرضه ندارد ما را نگهداری کند.

ما دو دسته پرچم داریم: یک دسته پرچم خاک و ملک و یک دسته پرچم ملکوت

در جنگ جهانی اول ما این پرچم را داشتیم جز ذلت چیزی برای ما نداشت؛ در جنگ دوم همین پرچم را داشتیم جز ذلت چیزی برای ما نداشت؛ در سند مسجد گوهر شاد برای بی حجاب کردن، همین پرچم را داشتیم؛ کسی کاری از پیش نبرد؛ در کودتای ننگین 28 مرداد ظرف 4 ساعت شعار مرگ بر شاه تبدیل به شعار درود بر شاه شد؛ این پرچم اثری نداشت.

این عزیزانی که به جبهه ها رفتند گاهی ما آن ها را از قرآن رد می کردیم؛ وقتی بررسی می کردیم حدود 50 نفر سپاهی و بسیجی بودند که پرچم داشتند؛ یکی هم پرچم سه رنگ نداشت؛ همین پرچم یا حسین یا ابولفضل و .. بود. دین آمده هم خودش را حفظ کرده و هم پرچم سه رنگ را حفظ کرده ما باید بدانیم کدام اصل و کدام فرع است.

این پرچم یا علی و یا زهرا و یا حسن و یا حسین در بدترین خطرها ما را حفظ کرده است.

حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه بحثشان این سؤال را مطرح کردند که سلاح ما چیست؟ در دعای کمیل آمده که سلاح ما گریه است و «سلاحه البکاء» مگر گریه کشور را حفظ می کند؟ بله گریه کشور را حفظ می کند؛ گریه، اسلحه استقلال ملت است. یک وقتی مادر برای فرزندش گریه می کند این مملکت را حفظ نمی کند؛ ولی یک وقت نظیر این عزیزان(مداحان اهل بیت) اشک می ریزند و دیگران را تشویق به اشک ریختن می کنند این کشور را حفظ می کند؛ چرا؟ چون او برای چه گریه می کند؛ از این مظلوم ها در عالم زیادند؛ در جنگ جهانی اول و دوم که در همین صد سال اخیر اتفاق افتاد هفتاد میلیون نفر کشته شدند؛ این تعداد کمی نیست؛ جمعیت آن زمان هم که کمتر بود؛ آن روز بیست میلیون شوروی و پنجاه میلیون غرب، کشته داد؛ ما هفتاد و دو نفر در هزار و چهارصد سال قبل از دست دادیم؛ امسال شما اربعین را ببینید میلیون ها نفر پیاده و سواره راه افتادند که این ما را احیا کرد؛ هفتاد میلیون کشته شدند کسی خبر ندارد؛ به خاطر هفتاد و دو نفر، میلیون ها  نفر راه می افتند؛ خدای سبحان می فرماید: کسی که از دنیا کار خوب بیاورد نه این که کار خوب داشته باشد؛ نگه داشتن آن هم مهم است. لذا می فرماید کسی که جان و قلبش به دستش باشد« وَ جَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ » [1] یعنی قلبش را آورده، دل پاکش را در کف دتش گرفته این دل پاک از کجا پیدا می شود؛ هر جایی که پیدا نمی شود.

 لذا دعای کمیل بیان می کند گریه سلاح است؛ چون اشک ریختن برای شهید، خوی شهادت می آورد؛ ما برای کشته ی عادی که اینقدر گریه نمی کنیم؛ گریه برای شهیدی که می گوید ما زیر بار ذلت نمی رویم و نه تنها زیز بار ذلت نمی رویم بلکه خیلی را هم به ذلت می کشانیم؛ تا الان این در مرثیه خوانی های ما بود که هیهات منا الذله اما این هم باید باشد که ما خیلی ها را ذلیل می کنیم؛ سالار شهیدان در روز عاشورا در آن بحبوحه می فرماید یاران من مرگ، چاله و گودال نیست که انسان در چاله رود؛ مرگ پل است که انسان مرگ را می میراند نه این که انسان بمیرد؛ در قرآن نیامده که انسان می میرد؛ بلکه «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ« انسان مرگ را می میراند؛ ما برای ابد هستیم.

وجود مبارک سید الشهداء فرمود یا بنی الکرام ما الموت الا القنطرة از این معبر عبور می کنید آن طرف ابدیت است؛ بهشت است؛ باید آماده شد آن طرف دور هم نیست نزدیک است؛ باید در مرثیه ها گفته شود که مرگ گودال نیست؛ مرگ پوسیدن نیست؛ بلکه از پوسته درآمدن است. برای ابد زنده می شویم.

ما در سه جبهه می جنگیم. کف جبه ها جبه ی دفاع هشت ساله و امثال آن است که با دشمن بیرونی می نگیم از این بالاتر جهاد اوسط است که با هوای نفس می جنگیم که سخت تر از دشمن بیرونی است که از ما نفت و گاز و مال و نهایت جان را می خواهد؛ اما نفس که جان ما را نمی خواهد از ما دین و عابرو را می خواهد؛ مگر می شود انسان با دشمن درونی مصالح کند؛ با غرور و هوای نفس و خودخواهی نمی شود کنار آمد می خواهد دین ما را بگیرد تا ما را مسلوب الحیثیه کند؛ و تا عابروی ما را نبرد ما را رها نمی کند؛« أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ‌» این عزاداری های ما جلوی این نفس را می گیرد؛ نه بیراهه می رود نه راه را بر سی می بندد؛ در جهاد اصغر و اوسط، این گریه ها ما را حفظ می کند؛ جهاد اکبر که انسان را شیفته خدا می کند که در راه حضرت امیر علیه السلام و اولیای خاص خداست؛ که آن هم با همین گریه های شبانه بدست می آید.

لذا این که و سلاحه البکاء در عزاداری ها خودش را نشان می دهد؛ و انسان مرگ را می میراند نه بمیرد چون «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ« بلکه نه تنها ذلیل نیستیم بلکه کریم هم هستیم و برتر و پیروز هستیم.

قبل از انقلاب گریه ها سنتی و عاطفی بود؛ اما به واسطه امام و انقلاب که گریه ها گریه سلاحی شد؛ سلاحی که از هر انرژی هسته ایی قوی تر و کارساز تر است. این گریه معنای خاص خودش را پیدا کرده است.

همچنن حضرت آیت الله نوری همدانی حفظه الله در این دیدار ضمن عرض تسلیت ارتحال حضرت معصومه سلام الله علیها در بخشی از خنان ارزشمند خود فرمودند:

 در اسلام برای هدایت مردم 2 راهکار در نظر گرفته شده است.

1-     با عبارات و الفاظ در قالب عبارات و الفاظ مطالبی بیان می شود؛ که نومنه کامل آن قرآن کریم و نهج البلاغه می باشد.

2-     رویدادها و حادثه ها. حادثه که تحقق پیدا می کند این حادثه ابعاد و محتوایی است که بتوان آن را بهتر از زبان بیان کرد؛ عامل مهمی برای هدایت و راهنمایی است؛ جریان بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله در راه معرفی عاشورا و کربلا گام برمی دارد. این کار و شغل شما(مداحان اهل بیت) چقدر پر خیر و برکت است؛ جریان عاشورا آنقدر ابعاد فراوان دارد؛ هر قدر دقیق تر و ولایت پذیر تر باشیم ابعاد آن را بیشتر درک می کنیم؛ و بر اساس هدایت گام برمی داریم.

همیشه یزد خاستگاه فقها و علمای بزرگ بوده و امتیاز مخصوصی دارد.

سید الشهداء کشور مکتبی می سازد؛ مکتب پیروزی خون بر شمشیر است؛ امام رضا علیه السلام می فرماید: تکلیف ما را سیدالشهداء مشخص کرده، خون شهدای ما خون شهدای کربلاست و این مکتب هیهات منا الذله ایران را از ذلت استبداد و استکبار نجات داد؛ لذا سعی شده است همه را از ایام کودکی با مکتب سید الشهداء علیه السلام آشنا کنند؛ سفارش شده است کام نوزاد را با تربت سیدالشهداء بردارید؛ اولین طعمی که طفل می چشد طعم  تربت سیدالشهداء باشد؛ و لذا سعی کنید هر وقت که آب می خورید به یاد سیدالشهداء باشید؛ وقتی که نماز می خوانید با تربت سیدالشهداء بخوانید و هر وقت هم مریض شدید تربت سیدالشهداء، شفای شماست.

هر وقت هم مسافرت کردید برای حفظتان تربت سیدالشهداء را همراه داشته باشید؛ از دنیا هم که رفتید تربت سیدالشهداء را کنار خودتان داشته باشید؛ این قدر سعی کنیم با کربلا آشنا باشیم.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا